Dagje Triton
Dagje Tri Ton 9 km
Gisteren hadden we zo’n overstelpende hoeveelheid tekst dat ik besloot een item weg te laten. We wilden onze volgers niet afschrikken door nog meer story’s. We waren op het einde van de dag nog van
onze route afgeweken voor een bezoek in het dorp Anh Binh aan het Chhuk monument. In 1978 vermoordden de Rode Khmer daar op 2 na de volledige bevolking: 3175 slachtoffers. Dit was de aanleiding
voor Vietnam Cambodja binnen te vallen en het regime van Pol Pot te verdrijven.
Kroniek van onze snipperdag:
Uitslapen
Ontbijten met hamburger en frietjes in café Tritoni
Icecoffee gedronken in guesthouse Thâo Quy?n en geoefend in taalvaardigheid met Google Translate
met taxi naar Forbidden mountain
tempelcomplex bezichtigd
met de Regionale bus terug naar Tri Ton
Om wat tegenwicht te bieden over de gastvrije vietnamezen moet ik toch melding maken van de taxichauffeur die ons bij de voet van de 700 m hoge berg met een een alom bekende wisseltruc 100.000 dong
($4,-) afhandig maakte. Tijdens de zacht schommelende stille vaart met de kabelbaan omhoog kwamen we weer tot rust. Na ons bezoek kregen we welhaast automatisch een brommerlift naar de bushalte. Om
taalverwikkelingen te voorkomen lieten wij het visite kaartje van ons motel zien. Voor de vooroorlogse prijs van 20 cent mochten wij mee. Zoals wel vaker op een eindpunt, moesten we er uit. Motel
echter in geen velden of wegen te bekennen. Geen nood, we werden een brommer op gesleurd en voor de deur af gezet. Vervelend werd het echter toen de man ons een briefje van 20.000 dong voorhield om
aan te geven wat de kosten waren. Er ontwikkelde zich een ware taalstrijd. Enerzijds in het Vietnamees, anderzijds door Annelies in het Engels met behulp van de iPhone als translater. Ook de hulp
van de motel eigenaar werd door beide partijen in geroepen. Niets baatte. De man werd steeds bozer. Om van het gezeur af te zijn boden wij 10.000. Zelfs mijn onverbiddelijke “ Take it or leave it’
gaf geen oplossing. De man ontplofte zo wat. Wij namen toen maar stilzwijgend een schaapachtige houding aan. Resultaat: enkele forse draaien aan het gaspedaal en de schavuit droop af.
Reacties
Reacties
Zo op het kaartje te zien naderen jullie jullie eindpunt alweer heel aardig.Een pracht van een fietstocht met ontmoetingen van mensen met allerlei aard.Je ziet maar,ze verschillen niet van aard.Allemaal moeten ze eten en drinken en daar heb je geld voor nodig.De meesten willen er wel voor werken en doen aardig.Anderen houden er andere manieren op na en komen er veelal beter(materieel)uit.
Laat de soep maar smaken , in het buurland mag je er zelfs openbaar voor boeren,zegt men.
Geniet ze.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}