Phnom Penh - Takeo

Phnom Penh - Takeo 78 km

Na de gebruikelijke check paspoort, check portemonnee, check powerpack, check iPhone vertrokken we welgemoed (ik met mijn nieuwe stevige zwarte glanzende voorband). Nog op de boulevard zagen we een mobiele eettent. Wachtende viel me op bij het lezen van de nevenstaande flyer dat me nadrukkelijk aangeraden werd toch vooral sex te hebben nearby the river. Ook nu weer greep ik de kans mijn hoofd te stoten, ditmaal tegen de stalen stang van het overkappingsdoek. Gelukkig zonder communicatie met onze lieve heer, maar met een brede glimlach.

Na 43 km tussenstop bij een koffiebar met WiFi. De eigenares wilde ons persé op de foto zetten. De ICE koffie was overigens van een buitengewone categorie.
De laatste 20 van de76 km’s werd het nog spannend, blauw grijze wolken en felle rukwinden, alle ingrediënten voor een fikse bui. Toen we dan ook na 73 km een guesthouse ontwaarden was de verleiding groot. Echter in felle rode neonletters stond daar de veelzeggende tekst: Three Hours 5 $. Na kort overleg besloten wij door te rijden.
Pa El Mak El II Guesthouse, daar kwamen we uiteindelijk terecht. Een minpuntje; de koeling waar bier in zou moeten zitten was leeg. Geen nood, men verwees ons naar de overkant van de straat waar de koeling wel gevuld was. Na ons opgefrist te hebben gingen we daar terug, om te eten. Dachten we. Maar onze verwoede pogingen om duidelijk te maken dat we honger hadden door intensief over onze buik te wrijven leverde geen resultaat op. Na enig heen en weer geschreeuw naar de overkant van de straat verscheen er een jonge man die ons gebaarde achterop zijn brommer te stappen, geheel volgens de gewoonte van deze streken. Volgde een rit in het donker naar het eerstvolgende dorp, vijf km verder. Daar aangekomen stopte hij pal voor een farmacie. Blijkbaar had men onze buikstrelingen geïnterpreteerd als zijnde hevige buikkrampen. Nogmaals en nu op onze mond gewezen, ah yamyam! Vervolgens weer achterop naar een plaatselijk restaurant voor een take away.

Dagje Phnom Penh

Sightseeing Phnom Penh 15 km
In onze handleiding voor de etappe voor morgen staat vermeld:
De eerste 14 km van deze etappe fiets je door de verkeersjungle van Phnom Penh. Dat gaat prima wanneer je meebeweegt met het verkeer. Neem de ruimte en zoek de openingen tussen de auto’s wanneer je af moet slaan.
Dat hebben we vandaag dan mooi kunnen oefenen op onze toertocht langs “Wat Phnom”, Central Market en vooral niet te vergeten bike-shop Grasshopper Adventures. Yes ze hadden 28 inch binnen- en buitenbanden. Weg onze zorgen. Ook nu viel ons op dat de boeddha beelden gemiddeld genomen een mildere uitstraling hebben als /dan onze heiligen in de katholieke kerken. Behalve die schat van ‘n moeder Maria dan.
‘s Avonds toch maar weer onze huis-Noodlebar opgezocht om te eten. Op zich een heerlijke spot, omringd door achtereenvolgens de “Lucky Girl, blue bird en Honeypot. Ik vond het wel een beetje deprimerend al die alleen gaande middelbare mannen die voortdurend vanuit alle richtingen voorbij kwamen

Kampong cham - Phnom Penh

Campong Cham - Roka Kaong - Phnom Penh 41 km
Om 7 uur in ( door leerlingen gerund) restaurant Smile een vorstelijk Continental Breakfast genoten.


Wederom stond de bestelde taxibus voortijdig gereed.


Aangekomen bij het uitstap punt, eerst maar weer even de voorwielen monteren onder welwillende belangstelling van de wachtende tuk tuk drivers.


De ultieme icecoffee gevonden. In een voorstad van Phnom Penh zagen we een hippe koffiebar. Hier werd het ijs gegruisd, dus kreeg je ahw meer sap. WiFi, dus meteen op internet uitgezocht hoeveel een ijsgruismachine kost bij Bol.com. Nog even gebuurd met een Franse biker en gezwind naar hotel Indochine.
Het blijft fascinerend om op de fiets een miljoenenstad binnen te rijden, gewoon met de grote stroom mee.


Na de avond maaltijd raakten in een geanimeerd gesprek met een Italiaans stel. Toen de mannelijke helft vertelde dat hij in Napels geboren was, kon ik niet nalaten te zeggen: “Now you can die.” Hij moest hartelijk lachen. Blijkbaar kennen ze zelf ook het gezegde: Eerst Napels zien en dan sterven.
Wederom waren we te laat voor de zonsondergang, maar de maanopkomst was alleszins het aanschouwen waard.

Stueng Trong - Kampong cham

Stueng Trong - Kampong Cham 36 km
Tijdens de periodieke banden controle vanmorgen bleek definitief dat mijn beslissing om in Seam Reap de voor en achter-banden te verwisselen een goede was. Wat bleek: aan de zijkant bevonden zich een viertal scheur(tjes). Bij een er van probeerde het zwarte rubber van de binnenkant zich al voorzichtig naar buiten te wurmen. Dus na aankomst in het hotel, voor de zoveelste keer: remblok er af, wiel er uit, fröbelen maar.


Welgemoed (ik had Annelies nog niet van mijn waarneming op de hoogte gesteld) vertrokken wij vanaf de “boulevard” in Stueng Trong. Na een fikse klim van 8 % kwamen we aan de voet van de hoog gelegen “Wat Hanchey” met een waarlijk prachtig uitzicht.


Ook vandaag werd het onderdeel “middenstand langs de kant van de weg” niet veronachtzaamd. Krolan: Bamboe gevuld met een mengsel van kleverige rijst, kokosmelk en een soort kleine bruine bonen.


Sinds we Elly en Marijke in Lad Krabang ontmoet hebben zijn ook wij op het spoor van Ice Coffee gekomen. In eerste instantie zoals zo vaak wanneer wij om info vroegen, een overdonderende glimlach maar resultaat ho maar. Maar ook nu weer een onverwachte wending via een passerende scooter-bestuurder met achterop zijn 3 jarige tweeling. Rij maar achter op naar mijn school, dan zorg ik voor koffie. Even later zaten wij aan de koffie op de speelplaats, gade geslagen door nieuwsgierige, maar o zo beleefde en spontane kinder ogen. Uiteraard werden we uitgenodigd in de klas. Daar gaf Annelies uit de losse pols een gast college over ons koningshuis, tulpen en windmolens. Haar (voormalige) onderwijs hart ging helemaal open.


Vroeg aan gekomen in Kampong Cham troffen we een Engels sprekende receptioniste die voor ons een taxi bus regelde die ons morgen met de fietsen naar het 60 km verder gelegen Roka Kaong brengt. Wordt die afgrijselijk lange rit van 107 km wat ingekort. Zij regelde ook nog even een Tuktuk met de taxidriver van morgen als bestuurder. Conclusie: Campong Cham is een mooie stad met duidelijk Franse invloeden vanuit het verleden. Al was het alleen maar het restaurant waar we gegeten hebben. Ze hadden zelfs een heerlijk glas chardonnay bij de opgediende vis. Alleen ook hier wreekte zich weer de geringe lengte van de Cambodjaan. Bij het bezoeken van de tempel “Wat Nokor” uit de jaren 900 stootte ik bij het achteruit omdraaien mijn schedel ongenadig hard tegen de bovenkant van de doorgang. Ik heb voor het eerst sinds jaren (er waren toch geen Nederlanders in de buurt) een religieus getinte opmerking geplaatst.


Na het diner in restaurant Smile nog even zitten mijmeren op de boulevard aan de oever van de Mekong en toen naar bed.

Chhlong - Stung Trang

Chhlong - Stueng Trong 57 kmPer ongeluk terecht gekomen in het door de Engels sprekende dame beschreven restaurant. Toch nog oudejaarsavond gevierd met als gerecht Kolangphnom. Een soort Chinese fondue op houtskool met bouillon groenten ei en gemarineerd rundvlees. Heerlijk. Het begin was even onduidelijk. Er werden kommetjes, schalen op de tafel met gat in het midden gezet. Daarna aangevuld met een kan water, schaal groente en een schaal rundvlees look A like als carpaccio. Dus maar vast een hapje genomen. Had ik niet moeten doen. Op een gegeven moment gaven mijn darmen onderweg een signaal af wat aan duidelijkheid niets te wensen over liet. Kort te voren had ik nog de loftrompet gestoken over de rustieke lintbebouwing van vandaag. Nu vervloekte ik hem, doch een vervallen huis met aanpalende bananentuin bracht redding.Gezien de goede fietsomstandigheden vandaag konden we ook tijd spenderen aan excursie stops, zo als de fabricage van stenen uit de rivierklei.
Ook waren we vandaag in de gelegenheid om ipv cola vers geperst rietsuiker sap te drinken.Uiteraard werden wij ook hier weer vriendelijk genood bij het nuttigen van het vers geperste sap. De smaak leek op limoncello maar dan niet uit de diepvries en zonder alcohol. Uiteraard welwillend bekeken door alle aanwezigen.Verder gaan de credits naar een, ons aandachtig aanschouwende dorpeling aan de overkant toen wij een sinaasappel nuttigden. Uiteindelijk trok hij de stoute slippers aan wilde weten waar wij naar toegingen. Stuengtrong! Een uitdrukking van: Nooit van gehoord. Annelies liet hen het route boekje met daarop de Cambodjaanse letter tekens zien. Ah stuengtrooooooong, zeg het dan ook goed.
Op het einde van de rit staken we de Mekong met een veerboot over. Is dat nu zo bijzonder? Nee hoor, maar wel in tegenstelling tot de trein in Nederland wacht men gewoon tot de boot bol is en vertrekt .T
1088 km

Kratie Chhlong

Kratie - Chhlong 35 km
Vanmorgen om kwart voor zeven toch noch maar even de lekke band die ik gisteren gewisseld had, geplakt. Bij controle bleek het aloude gezegde van toepassing: operatie geslaagd, patiënt overleden. Vanuit het ventiel borrelden opgewekt luchtbelletjes omhoog. Mijn gemoedstoestand was even wat minder, duidelijk af te leiden uit de ontbijtfoto op de markt. Beslist niet de gemiddelde Facebook foto.


Ik was dus genoodzaakt voor mijn eeuwige optimisme uit andere bronnen te putten. In volgorde :

prachtige Wat (equivalent voor tempel)

Straatverkoper op brommer (zie ook video)

Authentiek Cambodiaans woonhuis met open woonkeuken.

Landelijke koe langs de oever van de Mekong.

Annelies genietend van een ice-coffee.

Aangekomen in Chhlong was het even zoeken naar een slaapgelegenheid. Gewoon even vragen. De straatverkoopster kwam niet verder dan enkele wazige blikken. Toen viel mijn blik op een soort van betaal kantoor. Dat ziet er best intellectueel uit, misschien spreken ze wel Engels. Al een paar woorden, echter ruimschoots beneden het niveau van de gemiddelde voetbal trainer. Toen we ten einde raad verder fietsten. Kwam hij ons achter op en loodste ons naar een statig pand in een parkachtige tuin. Opnieuw een stortvloed van Cambodjaans woorden afwisselend gebezigd door een man, respectievelijk een vrouw. Ineens was de vrouw weg, ons in verwarring achterlatend. Plotseling nu daalde er een reddende engel van de statige trap af die ons in vlekkeloos Engels toesprak met de magische zin: Hello how are you en vervolgens ons meedeelde dat ze zojuist heerlijk geluncht had in een nabijgelegen restaurant. Ik durfde toen te vragen: is this A guesthouse? No a hotel but not open yet. I’m just family. Eind goed al goed, zij functioneerde weer als tolk en de man liep met ons 20 meter terug naar onze huidige kamer.

Stungtreng sangkum Kratie

Stung Treng - Sandan - Kratie 38 Km

Wat een heerlijke zaterdag. Zitten we aan de oever van de Mekong lekker te niksen. Zittend onder een parasol van bladerdak en langzaam slurpend aan onze handgemaakte ice-coffee.


Voorwaar een uitspatting: we nemen een tweede koffie. Verder, hulde aan die goeie ouwe Purol en ook een beetje de wind mee. Ging fantastisch. Even een dip. Maar een kakelverse ananas loste alles op. Zelfs nog even gestopt en een blik op de Mekong geworpen.


Totdat..... Stop, ik heb een lekke band. Nr 4, nu was Annelies aan de beurt. Het gevolg was wel dat we het laatste uur in het donker moesten fietsen. Gelukkig hadden ze in Kratie straatverlichting.

Cheab - stung Treng

Chheab - Stung Treng 87 km
Vanaf vandaag weet ik hoe een kakkerlak er uit ziet. De afbeelding op internet correspondeerde duidelijk met het insect dat ik vanmorgen in alle vroegte op onze kamer vermorzelde met mijn schoenzool.Ik had niet verwacht dat ik een menukaart zou krijgen, dus wees ik om 6.45 uur in de ochtend gemakshalve de rijstschotel aan die de schooljongens naast ons aan het eten waren. Uiteindelijk werd het een omelette. Vandaag was het een zware etappe. Niet vanwege de tegenwind, vele hellingen of hoge temperatuur. Het had meer te maken met de conditie van mijn zitvlak. Eerst wat extra wc papier toegepast, daarna wat extra stof en uiteindelijk twee fietsbroeken over elkaar. Dat hielp. De vele noodgedwongen pauzes kon ik benutten om de gangbare vervoer
middelen te fotograferen. (Zie foto bijlage).En als magisch moment de oversteek van de Mekong rivier. De beloning van deze dag vonden we tenslotte in een kamer met uitzicht op de Mekong.